ชื่อกลอน อารมณ์ผสมพันธุ์
จิตรใช้อารณผสมสี
นักดนตรีใช้อารมณ์ผสมเสียง
นักพูดใช้อารมณ์ผสมสำเนียง
นอนบนเตียงใช้อารมณ์ผสมพันธุ์
:+:กลอนตดๆ:+:
ตดดีๆ มีศิลป์ กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็น ดังป้าด สาดเป็นฝอย
ตดวิบาก กากกระเซ็น เหม็นทั่วซอย
ตดอร่อย ตดเป็นเพลง บรรเลงเพลิน
ตดของเรา รุ่นเก่า เป็นเสียงเบส
มีบางวัน เหมือนทรัมเปต ที่แผดเสียง
ส่วนคืนนี้ ที่รัก ต้องคอเอียง
เพราะตกเตียง ด้วยตดเรา เป่ากระเด็น
ตดของผม ดมได้ ไม่มีเสียง
ไร้สำเนียง รบกวน ชวนสยอง
แต่มีกลิ่น เล็กน้อย ไห้คอยมอง
เราช่ำชอง ตดขมิบ กว่าสิบปี
ตดไห้ดัง จังหวะ ชะชะช่า
ตดดังกว่า ต้องแรง แบบแท๊งโก้
ตดแนวใหม่ ใช้แร็บ แต็บแต็บโชว์
ตดแบบเก๋า แนวโก๋ แบบโคชรา
พูดเรื่องตด เราคอหด ตดเกือบหาย
ตดไม่ดี ไม่ยอมถ่าย ไม่เป็นผล
อยากจะตด เธอตดให้ ได้ยินยล
ว่าตดเธอ ออกจากก้น พ่นสวยงาม
ตดในตุ่ม ทุ้มเสียง เคียงเสนาะ
ตดในตู้ คงไพเราะ แต่เก็บเสียง
ตดในลิฟท์ ขมิบแผ่ว แว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียง ว่าเราป่าว คงเข้าที
เรื่อง: ว่างจัดเลยเอากลอนมาฝาก 
Sat Mar 13, 2010 8:48 pm
